Entrada libre: imaxen Plutón
En 2006, Plutón deixou de ser un planeta "clásico" do Sistema Solar e pasou a considerarse un corpo "anano", un debate que traspasou o mundo científico.
Oito anos despois, o Centro Harvard- Smithsonian realizou unha discusión entre expertos, onde se votou polo regreso do antigo noveno planeta.
A polémica podería volver espertar durante a Asemblea Xeral da Unión Astronómica Internacional en 2015.
Fai oito anos, en 2006, máis de 2.500 expertos de 75 países reuníronse en Praga na Unión Astronómica Internacional, e estableceron unha nova definición universal do que se consideraría un planeta.
Esta definición distinguiu entre oito planetas "clásicos" que viraban en órbitas ao redor do Sol e deixaba fóra a corpos "ananos", como Plutón, que quedou ao mesmo nivel que os máis de 50 corpos redondos que viran en torno ao Sol no cinto de Kuiper.
Pero, os defensores do " patito feo" do Sistema Solar non se renderon e mesmo desfilaron en manifestacións, pediron aos científicos que volvesen admitir a Plutón no club dos grandes, clamando unha e outra vez: "O tamaño non importa".
Por iso, oito anos despois e cando queda menos dun ano para que se celebre en Honolulu ( Hawai, EE UU) a Asemblea Xeral da Unión Astronómica Internacional, o Centro Harvard- Smithsonian volveu abrir o debate. Para iso, convidou a tres expertos con opinións diferentes.
O historiador científico Owen Gingerich, que presidiu o comité de definición de planetas da IAU, defendeu o status de Plutón como planeta desde un punto de vista histórico e argumentou que "un planeta é unha palabra culturalmente definida que cambia co tempo".
Como puido a Unión Astronómica Internacional dicir que Plutón era un planeta anano e logo negarlle a posición de planeta? Que era entón, só un anano? Gingerich considera que a IAU fixo un "abuso da linguaxe" ao tratar de definir a palabra planeta e que, por iso, non debía expulsar a Plutón.
O punto de vista contrario defendeuno o director asociado do Centro de Planetas Menores, Gareth Williams, quen apoiou a expulsión de Plutón e definiu os planetas como "corpos esféricos que orbitan ao redor do sol e que limparon o seu camiño", é dicir, que despexaron a súa órbita doutros astros.
Pola súa banda, o director da Iniciativa Orixes da Vida de Harvard, Dimitar Sasselov, estableceu que un planeta é "a masa máis pequena esférica da materia que se forma ao redor das estrelas ou restos estelares", o que, ao seu xuízo, devolve a Plutón ao club planetario.
Ao final dos relatorios, unha audiencia de todas as idades lembrou os seus vellos libros de texto e votou con cartolinas amarelas a favor do regreso do antigo noveno planeta.
En realidade, desde o seu descubrimento en 1930 polo estadounidense Clyde Tombaugh, Plutón foi obxecto de disputas, sobre todo debido ao seu tamaño, moito menor que o da Terra, e mesmo que o da Lúa.
A reivindicación está feita e a polémica podería volver espertar durante a Asemblea Xeral da Unión Astronómica Internacional en 2015, o mesmo ano no que se prevé que chegue a Plutón a sonda "Novos Horizontes", enviada pola NASA en 2006.
Comentarios
Publicar un comentario